ไม่อยากเชื่อว่าสายฝนจะทำให้ภาพตรงหน้าชุ่มฉ่ำ สดชื่นได้ถึงเพียงนี้ ต้นไม้น้อยใหญ่ ภูเขา ท้องนา ทุกอย่างดูชื้นแฉะแต่สดใจและสวยได้ใจ เมืองเล็กๆ ในหุบเขา ที่ตอนนี้คงไม่ต้องซ่อนตัวอีกต่อไป เพียงเพราะว่าคนรู้จักเธอมากมาย แต่น้อยคนนักจะรู้จักเธอในช่วงหน้าฝนแบบนี้ "อ.ปาย จ.แม่ฮ่องสอน"



สายฝนเชิญชวนให้ฉันออกเดินทาง ฉันตั้งใจจะไปพบกับ อ.ปายในช่วงฤดูฝนแบบนี้ เพราะช่วงฤดูหนาวเราได้ทำความรู้จักกันแล้ว ไม่ว่าจะเป็นความหนาวที่ชวนหมอกมาล่องลอยอยู่รอบตัวในตอนเช้าๆ ถนนคนเดินที่คลาคล่ำไปด้วยนักท่องเที่ยว สร้างความครึกครื้นและไม่เหงาจนเกินไป ตอนนี้ฤดูฝน อ.ปายคงเหงา เราเลยต้องไปหา ฉันออกเดินทางด้วยรถทัวร์ตอนหนึ่งทุ่ม ไปถึงอาเขตตอนตี 4 กว่า นั่งหาววอดๆ ที่สถานีรอจนเช้า เพื่อเริ่มต้นเดินทางด้วยมอเตอร์ไซค์ ขี่ขึ้น อ.ปาย กันตั้งแต่เช้า ฉันและคนคู่ใจเลือกที่จะสัมผัสปายด้วยตัวเอง เดินทางแบบนี้ก็สนุก เราใช้เส้นทางที่มุ่งหน้าไป อ.แม่ริม วิ่งตรงไปจนเจอแยกแม่มาลัยแล้วเลี้ยวซ้าย ตรงขึ้น อ.ปาย ยาวๆ ระหว่างทางแวะเติมน้ำมันปั๊มหลอดอีก 1 ถัง แล้วก็ขี่ขึ้น อ.ปายกันต่อ ผ่านโค้งแล้วโค้งเล่า เนินชัน โค้งหักศอก และอาการหูอื้อตามมาติดๆ แต่สนุก เนื้อตัวได้สัมผัสไอแดดและลมอย่างเต็มที่





ประมาณ 9 โมงเช้า เราก็มาถึง อ.ปาย จ.แม่ฮ่องสอน และฝนก็ตกลงมาเบาๆ ให้ชุ่มฉ่ำ เส้นทางที่ฉันผ่านเห็นท้องนากว้าง ชาวนากำลังดำนาอย่างขะมักเขม้น สีเขียวอ่อนๆ ของต้นข้าว ฉากหลังคือภูเขาสีเขียวเข้ม สบายตา สบายใจ เรากำลังมุ่งหน้าไปที่พัก ติดริมแม่น้ำปาย ซึ่งยามนี้ไหลเชี่ยวและเป็นสีโคลน แต่ไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิด หลังจากเก็บสัมภาระและทักทายเจ้าบ้านที่คุ้นเคยแล้ว ฝนกลับตกลงมาอย่างหนัก เราจึงนั่งพักอ่านหนังสืออยู่หน้าบ้าน ให้คนรู้ใจได้พักขาหลังจากที่ขี่มอเตอร์ไซค์มายาวนานถึง 3 ชั่วโมง อากาศเย็นๆ นอนหลับไปพร้อมเสียงฝนและกลิ่นดิน ตื่นมาอีกทีก็เกือบเย็น ตั้งใจจะทำกับข้าวกินกับเจ้าบ้าน จึงชวนกันเข้าไปในตัวเมืองปาย ใกล้ๆ ถนนคนเดิน ช่วงเวลาประมาณ 16.00-17.30 น. จะมีตลาดสดไว้ซื้อของสดทำกับข้าว เรามาเดินช้อปของสดไปทำอาหารเย็นกัน หลังจากอิ่ม แล้วช่วงหัวค่ำก็ชวนกันออกมาเดินถนนคนเดิน ที่ยังคงฉ่ำไปด้วยน้ำฝน ร้านค้าต่างๆ เปิดต้อนรับเหมือนเคย แต่ตอนนี้ถนนโล่ง นักท่องเที่ยวบางตา เดินสบาย




คืนแรกหลับสบาย รุ่งเช้าตื่นมาแบบไม่มีฝน มองเห็นหมอกล่องลอยริมตีนเขาไกลๆ วันที่สองนี้ตั้งใจไปนอนแช่น้ำร้อนที่โป่งน้ำร้อนท่าปาย แถมจะไปกินไข่ลวกที่ลวกในน้ำเดือดกว่า 80 องศาบริเวณต้นน้ำอีกด้วย แล้วก็ขี่มอเตอร์ไซค์คันเก่งไปที่โป่งกัน เปลี่ยนชุดแช่น้ำร้อนซึ่งไม่มีโคลนมากวนใจ นั่งแช่เท้า นอนแช่ตัว เอาเปลญวนมาผูกขึงนอนอ่านหนังสือ ให้ไอน้ำร้อนมากระทบผิวก็แสนสบาย หลังจากนั้นก็ไปต่อกันที่หมู่บ้านสันติชล ไปกินบะหมี่ยูนนาน เส้นเหนียวนุ่มคล่องคอ หมั่นโถวทอดร้อนๆ และเลี่ยงเฟิง หรือเฟรนฟรายยูนนาน อร่อยมากๆ แล้วก็แวะเข้าไปด้านใน ชมบ้านดิน ร้านค้าผลไม้อบแห้ง และชาต่างๆ มีร้านวาดรูปด้วย มีเกี้ยวให้นั่งถ่ายรูป มีชิงช้าให้นั่งโล้ เดินเล่นชมหมู่บ้านพักใหญ่ ก็แวะซื้อรองเท้าผ้าสไตล์ยูนนานที่ทำกันเองแล้วก็ขับกลับเพื่อไปวัดน้ำฮู กราบไหว้หลวงพ่ออุ่นเมืองเพื่อเป็นสิริมงคล แล้วเราก็กลับที่พักเพราะฝนตกเบาๆ สลับแดดออกตลอดเวลา เหนื่อยง่ายกว่าเดิม คืนนี้พวกเรามานอนกันที่บ้านทะเลหมอก ปายฤดูฝนราคาที่พักจะถูกมากอย่างไม่น่าเชื่อเลย ราคาอยู่หลักร้อยทั้งนั้น




เช้าวันสุดท้าย ฝนตกอีกแล้วแต่เราไม่กลัว ใส่ชุดกันฝนแล้วลุยเมืองปายต่อ ตอนเช้าอย่างนี้แวะกินโจ๊กหมูที่ถนนคนเดิน แล้วฉีกปาท่องโก๋ตัวใหญ่โรยหน้างาดำร้านบัง อร่อยมาก แล้วเราจะไปจุดชมวิวหยูนไหลกันต่อ โดยใช้ทางเดียวกับที่ไปหมู่บ้านสันติชล แต่เลี้ยวซ้ายเพราะเลี้ยวขวาจะไปน้ำตกหมอแปง ซึ่งขากลับเราแวะไปกันด้วย น้ำใสไหลแรงและเย็นเจี๊ยบ จุดชมวิวหยูนไหลเป็นทางขึ้นเขาชัน ต้องจอดมอเตอร์ไซค์ไว้ด้านล่างแล้วเดินขึ้นเขา เหนื่อยมากเพราะมันชัน แต่พอขึ้นไปถึงก็หายเหนื่อย เพราะเรามองเห็นปายอยู่ในหุบเขาได้อย่าง 360 องศาจริงๆ ขากลับลงมาผ่านชุมชนเหมือนมาเมืองจีนเลย จากนั้นก็แวะน้ำตกหมอแปง แล้วก็กลับลงไปที่พัก เพื่อเก็บสัมภาระแล้วขี่มอเตอร์ไซค์กลับลงไปที่เชียงใหม่ เพื่อให้ทันรถกลับรอบ 1 ทุ่มเหมือนเดิมนั่นเอง

เราใช้เวลา 3 วัน 3 คืน ไป-กลับ กรุงเทพฯ-ปาย แบบสมบุกสมบันมาก แต่เป็นการเดินทางที่ไม่ลองไม่รู้อีกหนึ่งทริป เพราะเชื่อว่าการเดินทางที่แตกต่างกัน แม้ไปที่เดียวกัน เรื่องเล่าย่อมต่างกัน แล้วคุณ...จะหลงรักปายหน้าฝนอย่างพวกเรา

การเดินทาง :รถทัวร์กทม.-เชียงใหม่ ต่อรถไปปายที่สถานีขนส่งอาเขต เปิดให้ซื้อตั๋วตั้งแต่เวลา 7 โมง มีทั้งแบบรถบัสไม่มีแอร์สีส้ม รถตู้ รถบัสสีแอร์ แล้วแต่จะเลือกสรร หรือนั่งเครื่องบินไปลงที่ปายเลยก็มี สมัยนี้ไปปายง่ายกว่าเดิมเยอะ